Muzyka to termin dziś tak szeroki i rozlegle rozumiany, że nie ma możliwości ujęcia go w jakiekolwiek ramy i granice teoretycznych definicji. Nie ma także sensu tworzyć teorii na temat muzyki jako dziedziny sztuki, ponieważ jest to twór kultury, który systematycznie rozwija się, a jego skala jest tak potężna, że ciężko ją zmierzyć i opisać. Niemniej jednak, na przestrzeni wieków udało się ustalić kilka charakterystycznych cech muzyki oraz wypracować model klasyfikacji jej poszczególnych gatunków.
Standardowe dzieło muzyczne zawsze powinno się składać z kilku nieodłącznych elementów, w tym harmonii, melodii oraz rytmu. Biorąc zatem ten standard pod uwagę podczas próby analizowania czym jest klasyczny utwór muzyczny, trzeba wyszczególnić także takie jego części składowe jak harmonika, kolorystyka, artykulacja, agogika, dynamika i akustyka. Jeżeli zaś chodzi o klasyfikację muzyki i wyszczególnienie jej określnych typów, zaczniemy od wspomnienia, iż poświęcamy uwagę muzyce euroatlantyckiego kręgu kulturowego.
W wyżej wymienionym obszarze kulturę muzyczną rozumie się różnorodnie, w zależności od tego, jaka wyróżnia go forma przekazu. I tak mowa tu między innymi o muzyce ludowej, muzyce profesjonalnej oraz muzyce rozrywkowej. Pierwsza opiera się na tradycjach przekazywanych i utrwalanych w muzyce z pokolenia na pokolenie. Drugi podział a więc tak zwana muzyka profesjonalna jest przekazywana poprzez notację muzyczną, zaś rozrywkowa bazuje na środkach przekazu medialnego, radiu, telewizji, Internecie.